by almaanim-admin | Sep 13, 2016 | Άρθρα, Θέματα Λόγου
Μερικές φορές οι γονείς παρατηρούν ότι το παιδί τους έχει αργήσει να μιλήσει, ή ότι, αν και έχει πει τις πρώτες λέξεις αντιμετωπίζει δυσκολία στη δόμηση μικρών φράσεων, ή ότι ο λόγος είναι πιο πίσω σε σχέση με άλλα παιδιά της ίδιας ηλικίας. Για τον προβληματισμό αυτό οι γονείς ζητούν συμβουλές και καθοδήγηση από τα άτομα γύρω τους και η απάντηση που παίρνουν είναι «δώστου λίγο χρόνο», «άφησε το και θα τα πεί μαζεμένα» ή «είναι πολύ μικρό για να κάνει Λογοθεραπεία». Μια τέτοιου είδους απάντηση ενδέχεται να προκαλέσει ανησυχία ή άγχος σε έναν γονιό, ο οποίος ενώ θέλει να βοηθήσει το παιδί του, δεν ξέρει τι ακριβώς να κάνει, ή δεν γνωρίζει τι χρειάζεται να αλλάξει στη δική του συμπεριφορά για μπορέσει να ενισχύσει την εξέλιξη του λόγου, που είναι τόσο κρίσιμη στις μικρές ηλικίες. Σημαντικά στάδια κατάκτησης λόγου Κάθε παιδί μαθαίνει να μιλά σε διαφορετικούς ρυθμούς και κάποια εξελίσσονται γρηγορότερα από άλλα. Γνωρίζουμε ωστόσο ότι υπάρχουν «τυπικά» ηλικιακά στάδια κατά τα οποία τα παιδιά να κατακτούν συγκεκριμένες δεξιότητες, ανάμεσα στις οποίες περιλαμβάνονται (σύμφωνα με το hanen.org και το asha.org): -Η χρήση τουλάχιστον 20 λέξεων μέχρι την ηλικία των 18 μηνών, όπως ουσιαστικά («μπάλα», «μήλο»), ρήματα («έλα», «θέλω»), επιρρήματα («πάνω», «μέσα»), επίθετα («κρύο», «καλό») και κοινωνικές λέξεις («γεια», «αντίο»). Ταυτόχρονα μιμείται λεκτικούς ήχους και χρησιμοποιεί πολλά νοήματα για επικοινωνήσει. -Μέχρι την ηλικία των 24 μηνών δείχνει μερικά σημεία του σώματος όταν του ζητηθεί, δείχνει εικόνες σε βιβλίο και ακολουθεί απλές εντολές («Πέτα τη μπάλα!», «Πού είναι το παπούτσι;»). Επίσης εκφράζεται με τουλάχιστον 100 λέξεις και κάνει συνδυασμό δύο λέξεων («μαμά γάλα») για τη σύνθεση φράσεων. Αν και τα...
by almaanim-admin | Oct 23, 2015 | Ψυχολογία και παιδί
Το παρόν άρθρο είναι προσαρμοσμένο από αναρτημένη ανακοίνωση με τίτλο “Grief and Hyperactivity in Children”, που παρουσιάστηκε στο συνέδριο της AEPEA, στην Αθήνα τον Ιούνιο 2009. Συχνά οι γονείς προβληματίζονται για την υπερκινητική συμπεριφορά και τη διάσπαση προσοχής στο παιδί τους. Εξίσου συχνά όμως το ιστορικό του παιδιού αλλά και οι ιστορίες της οικογένειας, έτσι όπως ξετυλίγονται μέσα από τις συνεδρίες, αναδεικνύουν άλλα θέματα που χρήζουν ίσης ή και περισσότερης προσοχής. Αυτά τα θέματα «εξηγούν» τη συμπεριφορά του παιδιού. Στο παρόν άρθρο παρουσιάζονται τρεις περιπτώσεις παιδιών με υπερκινητική συμπεριφορά η οποία συνδέθηκε με την απώλεια αγαπημένου προσώπου. Αν και δεν ήταν αντιληπτός από την οικογένεια αρχικά ο συσχετισμός της συμπεριφοράς του παιδιού με το πένθος της απώλειας, στην πορεία η σύνδεση αυτή υπήρξε βοηθητική για να «ξεμπλοκάρει» το παιδί αλλά και η οικογένεια. ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Η Ελένη είναι ένα κορίτσι 10 ετών. Ο πατέρας της απευθύνθηκε στο Τμήμα μας, προκειμένου να διερευνηθεί η διάσπαση προσοχής και η υπερκινητικότητα που παρουσίαζε καθώς και η μειωμένη σχολική της επίδοση. Ζει με τον πατέρα της και τη γιαγιά της τα τελευταία 8 χρόνια μετά τον αιφνίδιο θάνατο της μητέρας της, όταν ήταν 2 ετών. Επίσης, παρουσιάζει κεφαλαλγίες, που δεν έχουν οργανική αιτία. ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Η Ανθή είναι 9 ετών. Προσήλθε με τη μητέρα της με αίτημα τη διερεύνηση της υπερ-κινητικότητας και της διάσπασης προσοχής. Ζει με τη μητέρα και τη γιαγιά της. Δεκαοκτώ μήνες πριν πέθανε ο πατέρας της μετά από χρόνιο νόσημα. Η Ανθή περιγράφεται υπερκινητική «από κούνια». Μοιάζει πολύ στη συμπεριφορά αυτή με την αδερφή της μητέρας και είναι πολύ παρορμητική. ΤΡΙΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Ο Λευτέρης είναι 8 ετών. Όπως λέει...
by almaanim-admin | Oct 12, 2015 | Θέματα Λόγου
Οι φούσκες είναι ένα πολύ ωραίος τρόπος για να προωθήσετε την εξέλιξη λόγου του παιδιού σας. Έρευνες έχουν δείξει ότι μικρά παιδιά που μπορούν να γλείψουν τα χείλη τους, να φυσήξουν φούσκες και να προσποιηθούν ότι ένα τουβλάκι είναι αυτοκίνητο, έχουν περισσότερες πιθανότητες στην εύκολη μάθηση του λόγου. Ακολουθούν 10 ιδέες για να χρησιμοποιήσετε τις φούσκες στην ενίσχυση της γλωσσικής ανάπτυξης. Χρησιμοποιήστε τις φούσκες για να προωθήσετε τη βλεμματική επαφή. Βάλτε το παιδί σας σε ένα διασκεδαστικό παιχνίδι όπου εσείς φυσάτε φούσκες. Περιμένετε μέχρι το παιδί να έχει την προσδοκία να κάνετε κι άλλες φυσαλίδες. Περιμένετε να σας κοιτάξει στα μάτια, ή να σας πει «πάλι», ή «ξανά». Χρησιμοποιήστε τις φούσκες για να κινητοποιήσετε το παιδί σας να ζητήσει κάτι. Αυτό μπορεί να γίνει με το να φυσήξετε φυσαλίδες, να βιδώσετε το καπάκι σφιχτά, και να το δώσετε πίσω στο παιδί σας. Περιμένετε να δείτε τι θα κάνει. Εάν αφού προσπαθήσει να ανοίξει τις φυσαλίδες δεν τα καταφέρει και το παραδώσει σε εσάς για βοήθεια, σημαίνει ότι έχει κάνει μόλις ένα αίτημα. Χρησιμοποιήστε τις φούσκες για να διδάξετε ένα νόημα. Όταν το παιδί σας δώσει πίσω τις φυσαλίδες για να τις ανοίξετε, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτήν την ευκαιρία για να διδάξετε την χειρονομία για «ανοιχτό». Ή ενώ φυσώντας φούσκες για το παιδί σας, μπορείτε να σταματήσετε να δείτε αν ζητάει περισσότερα. Αν όχι, να διδάξετε τη χειρονομία για «περισσότερες», ή «πάλι». Μπορείτε επίσης να διδάξετε τις χειρονομίες για θέλω, παρακαλώ, και τέλος. Χρησιμοποιήστε τις φούσκες για να διδάξετε έναν ήχο. Όταν το παιδί σας ζητά περισσότερες φυσαλίδες με μία χειρονομία δοκιμάστε να πείτε τον ήχο «π» για «πάλι»,...
by almaanim-admin | Oct 12, 2015 | Θέματα Λόγου
Αυτοί οι όροι χρησιμοποιούνται συχνά για να περιγράψουν τα γενικότερα προβλήματα των παιδιών που δεν αναπτύσσουν το λόγο, όπως αναμένεται για την ηλικία τους, αν και η ανάπτυξη σε άλλους τομείς φαίνεται να είναι φυσιολογική. Η σημαντική διάκριση που πρέπει να γίνει αντιληπτή είναι μεταξύ των εννοιών «καθυστέρηση» και «διαταραχή». Καθώς τα παιδιά αναπτύσσουν την ικανότητά τους να χρησιμοποιούν τον λόγο, τους ήχους της ομιλίας, τις φράσεις και τις λέξεις που θα επιλέξουν να πουν, όλα αλλάζουν. Αρχικά ίσως φαίνεται σα να κάνουν λάθη, όταν αυτό που πραγματικά κάνουν είναι να χρησιμοποιούν την υπάρχουσα ικανότητά τους στο έπακρο. Αυτά τα λάθη είναι αναμενόμενα και αποτελούν μέρος της μάθησης. Οι διάφορες πτυχές της γλώσσας επίσης αναπτύσσονται με διαφορετικό τρόπο. Μερικά παιδιά μαθαίνουν ήχους, λέξεις και φράσεις πιο γρήγορα από άλλα. Ο λόγος ενός παιδιού περιγράφεται με «καθυστέρηση», όταν συνεχίζει να κάνει τα ίδια λάθη, και όταν ο λόγος αναπτύσσεται πολύ αργά σε συνάρτηση με τη χρονολογική ηλικία του. Ο λόγος ενός παιδιού που κάνει ιδιαίτερα λάθη ή του οποίου ο λόγος αναπτύσσεται μη φυσιολογικά, θεωρείται “διαταραχή“. Μια εκτίμηση από έναν Λογοθεραπευτή είναι απαραίτητη για την αξιόπιστη διάκριση ανάμεσα στα δύο. Δεν είναι πάντα δυνατό σε πρώιμα στάδια να πούμε αν ο λόγος ενός παιδιού έχει καθυστέρηση ή διαταραχή. Μια πρόωρη καθυστέρηση ίσως επιλυθεί – αλλά αυτό ίσως να μετεξελιχθεί και σε διαταραχή. Ο όρος «διαταραχή λόγου» αναφέρεται στην ανάπτυξη λόγου που, όχι μόνο καθυστέρησε σημαντικά, αλλά εκδηλώνεται άνισα και ιδιόμορφα. Η διαταραχή στον λόγο λοιπόν, καθιστά δύσκολο σε αυτά τα παιδιά να κατακτήσουν τα φυσιολογικά στάδια του λόγου. Επιπλέον, αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην επικοινωνία, το παιχνίδι, τη μάθηση στο σχολείο και στο σπίτι, καθώς ο λόγος είναι μέρος...
by almaanim-admin | Oct 12, 2015 | Θέματα Λόγου
Μιλήστε με το παιδί σας σε τόνο μη βεβιασμένο, κάνοντας συχνές παύσεις. Περιμένετε μερικά δευτερόλεπτα αφότου σταματά να μιλά, και ύστερα μιλήστε. Η δική σας αργή, χαλαρή ομιλία θα είναι πιο αποτελεσματική από ένα σχόλιο ή μια συμβουλή του τύπου «μίλα πιο αργά» ή «πες το πάλι πιο χαλαρά». Μειώστε τον αριθμό ερωτήσεων που κάνετε στο παιδί σας. Αντί να θέτετε ερωτήσεις, απλώς σχολιάστε αυτό που μόλις είπε το παιδί σας. Χρησιμοποιήστε εκφράσεις προσώπου και τη γλώσσα του σώματος ούτως ώστε να δείξετε στο παιδί ότι σας ενδιαφέρει το περιεχόμενο αυτού που σας λέει και όχι ο τρόπος με τον οποίο το επικοινωνεί. Αφιερώστε λίγα λεπτά την ημέρα για να δώσετε την αμέριστη προσοχή σας στο παιδί. Αυτός ο κοινός, ήρεμος και χαλαρός προσωπικός σας χρόνος θα συμβάλει στην αυτοεκτίμηση του παιδιού. Βοηθήστε όλα τα μέλη της οικογένειας να μάθουν να μιλούν με τη σειρά τους σε μία συζήτηση. Τα παιδιά, και ειδικά αυτά που τραυλίζουν, μιλούν πιο άνετα όταν δεν τα διακόπτουν οι άλλοι. Παρατηρήστε τον τρόπο με τον οποίο συνδιαλέγεστε με το παιδί σας. Προσπαθήστε να αυξήσετε τις στιγμές όπου το παιδί έχει πιο πολύ χρόνο για να μιλήσει. Πάνω απ’ όλα, δώστε του να καταλάβει ότι αποδέχεστε το παιδί έτσι όπως είναι. Η καλύτερη υποστήριξη θα είναι το ότι αποδέχεστε είτε τραυλίζει, είτε όχι. Άντζελα Καραντώνη Λογοθεραπεύτρια...
